«Խաղաղության» Ռուսական Ձևաչափը
«Ուկրաինական կարգավորման մեդվեդեւյան ծրագիրն» ուշագրավ է նաեւ նրանով, որ մի շարք կետեր գրեթե մեկը՝ մեկին հակընկնում են այն քայլերին, որ անցած սեպտեմբերի 19-ին Ադրբեջանն իրականացրել է Արցախում։
Խաղաղությունն Այսքան Մոտ Եւ Այսքան Հեռու
Խաղաղությունը հավասարակշռությունն է, ցանկացած առումով, այլ ոչ թե կողմերից մեկի ռազմա-քաղաքական զրոյացումը։ Հակոբ Բադալյան Խաղաղությունը մոտենու՞մ է, թե՞ խեղվում Հայաստանը պետք է բացի «Զա
Պատասխան Հակոբ Սողոմոնյանին
Ունենալով մոտ 30․000 քմ պետություն,- ինչը երկրագնդի այս բեհեղզեբուղյան հանգույցում պարզապես բարեբախտություն ու երջանկություն է,- չենք պատկերացնում այն և չենք ուզում այն տեսնել իբրև մեր զորությու
Հայաստան-Ռուսաստան Սահմանագծին
Սա լրջագույն մարտահրավեր է, ինչի նկատմամբ հավասարապես պետք է ընկալունակ գտնվի Հայաստանի իշխանությունը, քաղաքական ողջ համակարգը, փորձագիտական հանրությունը: Հայաստանը ոչ մի առումով վա-բանկ գնալ չի
Սպասել Մինչև Հուլիս, Իսկ Հետո՞
Հայաստանն ինչու՞ պետք է պաշտոնական մակարդակում զբաղվեր Ադրբեջանի հավակնությունները դե ֆակտո լեգիտիմացնելու հռետորաբանությամբ, եթե ուներ հավասարաակշռված գործընթացի իրական, համոզիչ եւ ծանրակշիռ աջա
Էրդողանի Ծրագիրը Չի Նահանջում
Այս համատեքստում Պուտինին ի՞նչ է առաջարկում կամ առաջարկելու էրդողանը, եթե Ռուսաստանի նախագահի այցն առաջիկա ապրիլին իրոք կայանա: Շվեյցարիայի Խաղաղության համաժողովին այլընտրա՞նք: Իսկ ի՞նչ պլատֆորմո
Ադրբեջանական Արգելքները
Եթե առկա է հայ-ադրբեջանական կարգավորման հնարավորություն՝ ինչպես Ղազախստանի նախագահ Տոկաեւի հետ բանակցություններում «հույս է հայտնել» Իլհամ Ալիեւը, ապա Ադրբեջանն ինչու՞ է երկարաձգել «հատուկ կարանտինայ
Լուռ Վտանգը
Հանրության 60 տոկոսի վստահությունը շահելը ամենից բարդն է, որովհետեւ այդ 60 տոկոսը չի վստահում ոչ թե զգայական, այլ թերեւս գերռացիոնալ հիմքով։ Հակոբ Բադալյան Հայաստանի ընդդերքում եռացող լավան
Օրվա Հրամայականը
Արդյո՞ք դա նշանակում է հրաժարում պետական եւ ազգային ինքնության հիմքերից, թե՞ փոփոխություն հասարակական հարաբերություններում, կառավարման մոտեցումներում, էլիտաների վարքագծում, փոփոխություն ինստիտուց
Ռուսների «Պատժիչ» Գործիքները
Ռուսաստանը, որն արդեն խզել է հարաբերությունները Եվրոպայի հետ, որքանո՞վ կարող է իրեն թույլ տալ զրկվել մնացած հարեւան շուկաներից։ Հատկապես այն պայմաններում, երբ նման տնտեսական ճնշման արդյունավետութ