Յարութ Գալայճեան
Վերջին օրն է այսօր՝ ամբողջ տարուան մը, որուն ՀԱՄԱՎԱՐԱԿԱՅԻՆ ճգնաժամին եւ մեր պարտութեան ամօթալի ՓԱՍՏԱԹՈՒՂԹԻՆ իբրեւ արդիւնք մենք ունեցանք մարդկային ու տարածքային ահաւո՜ր կորուստներ։
Ամբո՜ղջ տարի մը, մենք խաբեցինք զիրար ու մինչեւ իսկ՝ դաւաճանեցինք։ Մենք անամօթաբար մոռացութեան տուինք ՆԱԽՈՐԴ ղեկավարութեան մեր խոստումները. ՉԱՄՌՈՑԱՑՈՒՑԻՆՔ ԱՐՑԱԽԸ, եւ հետեւաբար կորսնցուցինք մեր ՍԹԱԼԻՆԿՐԱՏԻ առիւծի բաժինը…
Բայց այսօր, ՍԵ՜Ւ տարուան վերջին այս ժամերուն՝ մենք կը շարունակենք մեր աչքերը սեւեռած պահել մեր լուսաւոր ապագային վրայ. ու այդ ապագան՝ ՄԵՐ ԵՐԻՏԱՍԱՐԴՈՒԹԻՒՆՆ Է։
Կարդացէ’ք ներքեւ տեղադրուած ընկհ. Ս. Ասատրյանի ՆՈՐ ՏԱՐՈՒԱՆ բարեմաղթանքներն ու իրատեսական սպասումները. եւ դուք հոն՝ այդ քանի մը տողերուն մէջ վստահաբար պիտի գտնէք երիտասարդական այն ՀԱՅԿԱԿԱ՛Ն մտածողութիւնը, որ ՊԵՏԱԿԱՆԱՄԷՏ Է, ՀԱՅՐԵՆԱՏԷՐ Է՝ եւ ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՂ։
Եւ մեր գրաւը՝ ա՛յդ երիտասարդութեան վրայ է։
<<Ուզում եմ բոլորս էս տարում վերաարժևորենք մեր հայրենիքը, պսևդոհայրենասիրույթունը մի կողմ դնենք ու ես հայրենասեր եմ գոռալու փոխարեն ապացուցենք դա։ Լուռ սիրենք մեր հայրենիքի ամեն միլիմետրը, մաքուր պահենք մեր հայրենիքը, երեխեքին ճիշտ դաստիարակենք, օգնենք մեր հայրենակցին եթե օգնության կարիք ունի, ապրենք նենց ոնց կուզեին, որ ապրենք տղերքը, ճանաչեք երկրի ամեն անկյունը, սեփական տան նման սիրենք ու պաշտպանենք, պատմենք փոքրերին, թե ովքեր էին իրենց եղբայրները, հայրերը ու հորեղբայրները ու թե ինչ ունեն իրենք անելու մի քանի տարի հետո։ Խաղաղ եղեք ու ուժեղ>>։