Մեր Պետությունը Չի Կայացել

ԽՍՀՄ օրենսգիրքը հիմա գործում է

Արայիկ Մկրտւմյան

Դուք շա՞տ կզարմանաք, եթե ասեմ, որ մինչև հիմա մեր երկրի օրենքները, կամ գոնե մի մասը սովետի թվի է, բառի բուն իմաստով: Ես օրինակ շատ զարմացա, բայց որ ավելի շատ ապշեցի, որ 1991թ. անկախություն հռչակած երկրի օրենսգրքերում մինչև հիմա կարելի է րոպեն մեկ հանդիպել խորհրդային երևույթների:

Ընդ որում Օրենսգրքում հստակ նշված է, որ ընդունված է 1985թ., ուժի մեջ է մտնում 1986թ, և դատարկ է, ուժը կորցնելու ամսաթիվը նշված չէ: Ես դա հասկանում եմ այնպես, որ 1985թ, ընդունված օրենքները ուժը չեն կորցրել, նշանակում է, ակտիվ են մինչև հիմա:

Անցնեք փաստերին․ և այսպես՝

Վարչական իրավախախտումների ՀՀ Օրենսգրքից՝

Հոդված 13՝ «Տասնվեցից մինչև տասնութ տարեկան հասակում վարչական իրավախախտումներ կատարած անձանց նկատմամբ կիրառվում են Հայաստանի Հանրապետության Գերագույն խորհրդի նախագահության կողմից հաստատված…..»

Հասկանո՞ւմ եք: 2021թ. է, իսկ մեր օրենսգրքում հոդվածը կարգավորվում ու որոշվում է ըստ Գերագույն Խորհրդի, այսինքն մի կառույցի, որը վերացավ Սովետի քանդվելու հետ մեկտեղ:

Շարունակենք: Նույն հոդվածի վերջում ՝

«….պատասխանատվության ԽՍՀՄ օրենսդրական ակտերով ուղղակիորեն նախատեսված նաև այլ դեպքերում»:

Սա կա՛մ ծաղր է, կամ բացարձակ անարգանք ու արհամարանք պետության հանդեպ, որովհետև եթե մինչև հիմա մեր օրենսդրությունը կարգավորվում է ԽՍՀՄ օրենսդրությամբ, նշանակում է, որ մեզ հետ որպես պետություն, մի բան այն չէ:

Անցնենք առաջ՝

Հոդված 16-ում, որը վերաբերվում է օտարերկրյան քաղաքացիների և քաղաքացիություն չունեցող անձանց, տեսնում ենք, որ օրենքը կրկին կարգավորվում է ԽՍՀՄ օրենսդրությամբ, մեջբերում.

«Հայաստանի Հանրապետության տերիտորիայում այն օտարերկրյա քաղաքացիների կողմից կատարված վարչական իրավախախտումների պատասխանատվության հարցը, ովքեր գործող օրենքների և ԽՍՀՄ միջազգային պայմանագրերի համաձայն ԽՍՀ Միության և Հայաստանի Հանրապետության վարչական պատասխանատվության հանդեպ օգտվում են անձեռնմխելիության իրավունքից, լուծվում է դիվանագիտական ճանապարհով»:

Սա, ժողովուրդ ջան, բացահայտ ծաղր է մեր նկատմամբ: Այլանդակ վատ մակարդակի անգրագիտություն, երբ նշվում է ՀՀ, բայց նաև ԽՍՀՄ, որովհետև սովետի ժամանակ չկար ՀՀ, այլ կար ՀԽՍՀ(Հայաստանի Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն): Բայց քանի որ 1991թ. Հայաստանը դուրս է եկել ԽՍՀՄ-ի կազմից, դարձել է ՀՀ՝ Հայաստանի Հանրապետություն և ԽՍՀՄ- փլվել ու վերացել է ու իր հետ վերացել է նրա հետ կապված իրավական ցանկացած բան:

Բայց արի ու տես, որ մեր իրավական դաշտը կարգավորվում է ԽՍՀՄ օրենքներով: Սա կամ խելագարություն է, կամ բացարձակ հիմարություն:

Անցնենք առաջ՝

Հոդված 17՝ Ծայրահեղ անհրաժեշտություն

Այս հոդվածում, որը խոսում է թե որ դեպքում անձը պատասխանատվության չի կարող ենթարկվել, նշվում է, որ «մի այնպիսի վտանգ վերացնելու համար, որը սպառնացել է պետական կամ հասարակական կարգին, սոցիալիստական սեփականությանը……»:

Լավ է չէ՞: Սոցիալիստական սեփականություն…..ՀՀ-ում…..2021թ.-ին:

Գրողը տանի 1991թ. սկսած ինչ որ մեկը գոնե մի անգամ նայե՞լ է այս այլանդակությանը, թե թքած են ունեցել բացարձակապես բոլորը:

Նույն պատմությունն է նաև Հոդված 18-ում:

Չենք թուլանում՝

Հոդված 22՝ Վարչական տույժի նպատակները

Այս հոդվածը կարդալով հասկանում ենք, որ 2021թ, Հայաստանի անկախ Հանրապետության օրենսգրքի նպատակների մեջ են մտնում.

«իրավախախտում կատարած անձին դաստիարակել խորհրդային օրենքները պահպանելու, սոցիալիստական համակեցության կանոնները հարգելու ոգով»:

Այո՛, այո՛: Մենք օրինապես հայտարարում ենք, որ իրավախախտին պետք է դաստիարակել խորհրդային օրենքները պահպանելու ոգով:

Լավ է չէ՞: Զգո՞ւմ եք, թե ինչ աստիճանի փնթի ու արհամարական են միշտ մարդիկ մոտեցել ու մոտենում այնպիսի կարևոր բանի, ինչպիսին օրենսգիրքն է:

Շարունակենք:

Հոդված 23՝ Վարչական տույժերի տեսակներ: Ուղղակի կարդացեք հոդվածը՝

«ԽՍՀ Միության և Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրական ակտերով կարող են սահմանվել, բացի սույն հոդվածում նշվածներից, նաև վարչական տույժերի այլ տեսակներ` վարչական իրավախախտումների մասին ԽՍՀ Միության և միութենական հանրապետությունների օրենսդրության հիմունքների սկզբունքներին և ընդհանուր դրույթներին համապատասխան:

ԽՍՀՄ օրենսդրությամբ կարող է նախատեսվել օտարերկրյա քաղաքացիների և քաղաքացիություն չունեցող անձանց վարչական վտարում ԽՍՀՄ սահմաններից` խորհրդային իրավակարգը կոպիտ խախտող վարչական իրավախախտումներ կատարելու համար»:

Մի խոսքով էսպես: Ողջ օրենսգիրքը չեմ արտագրի: Իմաստ չկա: Արդեն հասկացաք, թե ինչ նկատի ունեմ: Ու նաև ավելացնեմ, որ ոչ միայն այս աղբը պաշտոնապես հաստատված է եղել, այլև սա հանդիսանում է 01.01.2022թ. ուժի մեջ մտնող խմբագրությունը: Այսինքն դա նշանակում է, որ՝

1. 2021թ. Հայաստանը չգիտեմ ինչու շարունակում ու պատրաստվում է շարունակել ԽՍՀՄ օրենքների կիրառումը:

2. Բոլորը խորապես թքած ունեն: Էն աստիճանի, որ նույնիսկ տեքստը չեն էլ նայում ու չեն էլ նայել:

Դուք հասկանո՞ւմ եք, թե այս ամենն ինչ է նշանակում: Հասկանո՞ւմ եք, թե ինչպես են վարվել մեր ու մեր պետության հետ: Հասկանո՞ւմ եք, որ մենք երբեք մազաչափ անգամ չենք հասկանցել այս պետության ո՛չ իմաստը, ո՛չ նշանակությունը: Ուղղակի ապրել ենք:

Դուք հասկանո՞ւմ եք, որ այս պայմաններում Արցախի մասին խոսելն անգամ ավելորդ է: Ինչպե՞ս կարող ես միջազգային հարթակում քաղաքական առումով Արցախ պահանջել, եթե մինչև հիմա օգտագործում ես ԽՍՀՄ օրենսդրությունը: Հիշեցնեմ, որ նաև հենց էդ նույն ԽՍՀՄ օրենքների՝ Արցախը ինքնավար մարզ էր Ադրբեջանում:

Հասկանո՞ւմ եք, որ սա հաստատված է ՀՀ սահմանադրությամբ։ Այսինքն ՀՀ֊ն պետական մակարդակով կեղծիք է հաստատում։ Հաստատել է մի օրենսդրություն, որը իրավական ուժ չի կարող ունենալ ու չունի։ Որովհետև ԽՍՀՄ֊ը 1991թ. Սկսած այլևս միջազգային իրավունքի սուբյեկտ չէր, գոյություն չուներ ու եթե դու 2021թ. Կիրառում ես այլևս գոյություն չունեցող օրենսդրություն ու պետական մակարդակով հաստատում ես դա, ապա քեզ միջազգային մակարդակով կարող են մեղադրել կեղծարարության մեջ։

Քո օրենքը կեղծ է ու սուտ։ Ու էդ վիճակով մենք ոչ միայն Արցախ, այլև մեր ունեցածը չենք կարող պահել։

Ինչո՞վ է զբաղվել ու զբաղվում օրենսդիր կորպուսը՝ ԱԺ֊ն։ Երեսուն տարի է ինչով են զբաղվել ու զբաղվում։

Վերջ: Վերջ ժողովուրդ: Մեր պետությունը չի՛ կայացել: Չէր էլ կարող կայանալ: Էս տեսակ օրենսգրքով դու չես կարող պետություն դառնալ, որովհետև օրենքները քո սկզբունքներն են, քո մոտեցումները, քո գաղափարը պաշտպանողը, մարդկանց մեջ հարցերը լուծողը: Օրենքը, որ ամեն ինչ պիտի լիներ, միշտ ոչինչ է եղել:

Հիմա հասկանո՞ւմ եք, թե ինչ է կատարվել Հայաստանում 1991թ. սկսած: Հասկանո՞ւմ եք, որ ոչ ոքի, բացարձակապես ոչ ոքի չի հետաքրքրել: ԱԺ֊ում չի՞ եղել գոնե մի իրավաբան կամ փաստաբան, որ մի հատ նայեր, կարդար էս ամենը: Որ հասկանար որ մի բան էն չի: Որ նորմալ չի որ անկախ հանրապետության օրենսգիրքը լինի սովետի ժամանակվա:

Լավ է գոնե ցարականը չեն վերցրել:

Լռում եմ: Միայն համոզվում, որ մենք բոլորս շատ-շատ երկար ու լուրջ փորձությունների միջով ենք անցնելու, մինչև ՀՀ-ն իրոք կայանա որպես պետություն, իսկ մարդը՝ քաղաքացի: