ԳԱՐԵԳԻՆ ՄԻՍԿԱՐՅԱՆ
Ցավում եմ Լիբանանում տեղի ունեցած ողբերգության համար։ Իմ զորակցությունն եմ հայտնում անպատասխանատու մարդկանց պատճառով տեղի ունեցած ողբերգության հետևանքով տուժածներին։
Որոշ մարդիկ կարող են գրառումը համարել մանիպուլյատիվ, կամ չափազանցված, բայց ինձ համար Ամուլսարի ցիանիդի ավազանը ու թթվային ապարների շերտը բացելը ջրահավաք ավազանի «մեջ», նույնն է, ինչ արել էին Լիբանանում պարտքի դիմաց վտանգավոր բեռը բռնագանձողները։
Եթե մի կողմ դնենք բազմաթիվ իրավական վիճերը, ապա հանքի շահագործմամբ մենք պարզապես ջրահավաք ավազանի վրա ցիանիդով ու ծանր մետաղներով ռումբ ենք դնում, որը չգիտենք, թե երբ «կպայթի»` մի տարուց, երկու տարուց, Բեյրութի նման` վեց տարուց, տասը տարուց։ Բայց այն շահագործման դեպքում «պայթելու» է, ու ոչ ոք չի կարող կառավարել դրա ռիսկերը, ինչպես որ չկարողացան կառավարել Բեյրութի ազոտական պարարտանյութի ռիսկերը։
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=4933323206693689&id=100000481744921