Ռուս-Թուրքական Վանդակ
Մաս 11-րդ Երևանում ժողովրադական խմբերի, ինքնապաշտպանության ուղղության կողմնակիցների կողմից աշխատանքները սկսվել էին դեռևս փետրվար ամսից, երբ թուրքերն անարգել առաջանում էին: Հրանտ Տէր Աբրահամյան
ԱՄՆ-ն Դնում Է Մատը Հայաստանի «Ցավոտ» Կետին
Նահանգները անշուշտ փորձելու է իր համար առավել հանգամանալից դիտարկել տնտեսական իրողությունները Հայաստանում և Կովկասում, ըստ այդմ առավել արդյունավետ դարձնել իր քաղաքականությունը: Հակոբ Բադալյան Հ
Այլընտրանքային Ընդդիմութեան Անհրաժեշտութիւնը
Միւս կողմէ, իշխանութիւնները, որոնք առաջին օրերուն կատարեալ լռութիւն կը պահէին, սպասելով հաւաքներու ընթացքին, արդէն երկու շաբաթ ետք ինքնավստահ կը թուէին ըլլալ, որ խորհրդարանական ընդդիմութեան իշխանափոխ
Հզոր Բանակ Ունենալու Հրամայականը
Հոկտեմբերի 4-ից սկսած բոլոր օպերացիաները կառավարել են թուրքական գեներալները, որոնք նախապես նաև ստուգարքներ էին անցկացնում ադրբեջանական գլխավոր շտաբում: Արծրուն Հովհաննիսյան «Օբյեկտիվի կենտրոնու
Հանրապետություն
Անդրկովկասի պատվիրակությունը դեռ դուրս չէր եկել Թիֆլիսից, երբ Բրեստ-Լիտովսկից ստանում է Լեւոն Կարախանի հեռագիրը, որը հայտնում էր Կարսի, Բաթումի եւ Արդահանի շրջանները թուրքերին զիջելու մասին։ 1
Այլընտրանքային Պատմություն
Ֆորմալ իմաստով պատմությունը կա, դեպքերի հերթականությունը հայտնի է, գործող անձինք հայտնի են եւ այլն: Բայց բովանդակային, իրական իմաստով պատմություն չկա: Խոսքն այն մասին է, թե ի՛նչ է պատմվում որպես պատմ
Հայկական Էլեկտրոմոբիլը
Փորձարկումները հաճախ Երեւանում էին լինում, բայց նաեւ շրջաններ էին հասնում՝ Էջմիածին, Սեւան, իսկ մի անգամ նաեւ՝ Աբխազիա։ Վարդան Պետրոսյան ԽՍՀՄ տարիներին Երեւանից Պիցունդա հասած հայկական էլեկ
Հանրապետություն
Ռուսական հանրապետությունը պարտավորվում էր պայմանագրի ստորագրումից հետո, 6-8 շաբաթվա ընթացքում «պատերազմից առաջ գոյություն ունեցող սահմանագծից դուրս բերել իր բոլոր ուժերը, քաղաքացիական եւ զինվորական պ
Այլընտրանքային Պատմություն
Հայաստանն անշուշտ ուներ սեփական արդիականացման ներուժ, եւ դա, ինչպես նշեցինք, թեեւ չէր կարող եւ կարիք էլ չուներ լինելու նույնքան գերարագ ու դաժան, որքան սովետականը, բայց դրա փոխարեն ունենալու էր ավելի
Հանրապետություն
Ավետիս Թերզիբաշյանը, նկարագրելով հայերի ռազմական ուժերը, գրում էր, որ քաղաքում կատարյալ քաոս էր, եւ բոլորը բոլորին հրամայում էին. «Չհրամայող մը չկա, որպեսզի ես ալ անոր հրամայեմ։ 1918թ.