Այլընտրանքային Պատմություն
Ֆորմալ իմաստով պատմությունը կա, դեպքերի հերթականությունը հայտնի է, գործող անձինք հայտնի են եւ այլն: Բայց բովանդակային, իրական իմաստով պատմություն չկա: Խոսքն այն մասին է, թե ի՛նչ է պատմվում որպես պատմ
Ֆորմալ իմաստով պատմությունը կա, դեպքերի հերթականությունը հայտնի է, գործող անձինք հայտնի են եւ այլն: Բայց բովանդակային, իրական իմաստով պատմություն չկա: Խոսքն այն մասին է, թե ի՛նչ է պատմվում որպես պատմ
Փորձարկումները հաճախ Երեւանում էին լինում, բայց նաեւ շրջաններ էին հասնում՝ Էջմիածին, Սեւան, իսկ մի անգամ նաեւ՝ Աբխազիա։ Վարդան Պետրոսյան ԽՍՀՄ տարիներին Երեւանից Պիցունդա հասած հայկական էլեկ
Ռուսական հանրապետությունը պարտավորվում էր պայմանագրի ստորագրումից հետո, 6-8 շաբաթվա ընթացքում «պատերազմից առաջ գոյություն ունեցող սահմանագծից դուրս բերել իր բոլոր ուժերը, քաղաքացիական եւ զինվորական պ
Հայաստանն անշուշտ ուներ սեփական արդիականացման ներուժ, եւ դա, ինչպես նշեցինք, թեեւ չէր կարող եւ կարիք էլ չուներ լինելու նույնքան գերարագ ու դաժան, որքան սովետականը, բայց դրա փոխարեն ունենալու էր ավելի
Ավետիս Թերզիբաշյանը, նկարագրելով հայերի ռազմական ուժերը, գրում էր, որ քաղաքում կատարյալ քաոս էր, եւ բոլորը բոլորին հրամայում էին. «Չհրամայող մը չկա, որպեսզի ես ալ անոր հրամայեմ։ 1918թ.
Իսկ ֆաշիզմը ի՛նչ է իսկապէս: Նայեցէ՛ք ձեր շուրջը եւ բացէ՛ք թերթերը. համայնավարութեան ամբողջատիրական օրերուն պէս միա՛յն մէկ կարծիք կը տեսնէք. վարդապետութիւնը (indoctrination) ողողած է բոլորը.
«Ընդունինք, որ յարատեւ պայքարը ամէն բանէ առաջ բռնակալութեան դէմ ազատագրական պայքարի կոչ եղած է եւ երբեք չէ սահմանափակուած բողոք արտայայտող հաւաքներով: Անիկա պայքար է բռնակալութեան դէմ եւ, բնական է, ո
Այդ ընտրությունները ժողովրդավարության ապացույցներից էին նախ և առաջ այն էությամբ, որ ընտրություններ կատարվեցին բավական լարված և Հայաստանի համար վտանգավոր իրադրության ժամանակ: Շատերը կողմ էին, որ տեղի
Բայց մարդկության պատմություն ասածն ինքնին մի վերացականություն է: Մարդկության պատմությունն այլ բան չէ, քան ազգային պատմությունների հաշվեկշիռ: Պատմության սուբյեկտներն ազգերն են՝ ոչ վերացական մարդկությո